Op 9 januari is de eerste tocht in het nieuwe jaar geweest. Terwijl de zandzakken in Limburg uitgedeeld werden, zag ik zaterdagavond de Ruhr op 125 cm staan. Dat zal wel wat zakken dacht ik, maar het tegengestelde gebeurde: 145 cm op de peilschaal op internet! (uiteindelijk 175 cm zum stern)
????
Zondagochtend om 7:45 uur naar de carpoolplaats in Moergestel, Koen en Michiel hadden daar afgesproken met Piet en Peter van Kano club Tilburg. In Monschau aangekomen zagen we al snel dat er inderdaad veel smeltwater was, en in Monschau zelf lag ook nog een flink pak sneeuw.
????
een indruk van het water, deze duitsers hebben op dezelfde dag gevaren:{youtube}ZJygU2uFQxs{/youtube}
foto????s van de activiteit
Vooraf hebben we de stuw en stad verkend, en het zag en indrukwekkend uit. Deze waterstand maak je niet vaak mee. (175cm op de peilschaal in de stad). Piet besloot niet in te stappen, dit was te heftig voor hem. We hebben bij Kalterherberg omgekleed, en zijn snel het water ingegaan. Piet reed naar het wasbord waar hij ons op zou vangen voor een eerste stop.
Op het water waren flinke golven die in het begin pijn deden aan je wangen. Bij het eerste bruggetje ging het bij Michiel verkeerd, en ook het eskimoteren wilde niet lukken. Zwemmen mag hier niet dacht hij, en hoestend en proestend kwam hij weer boven. Nog niet bijgekomen werd de boot door een wals gepakt en bleef Michiel plakken. Na een minuutje hangen liet hij????zich eruit te spoelen en met een loop kwam hij eruit. Weer wilde de boot niet recht en kwam hij proestend boven. Dit was niet zijn dag en besloot uit te stappen. Met zijn kayak als slee achter zich liep hij de rivier af naar het wasbord. Koen en Peter hadden inmiddels pijnlijke handen en stapten snel weer in.
Koen verteld verder:
Michiel hadden we net een paar keer zien rollen, met dit water niet erg prettig. Waarschijnlijk een combinatie van spanning en het feit dat alweer een tijdje geleden dat hij wat serieuzer gevaren had. Dit heeft hem doen besluiten uit te stappen.Terwijl Michiel aan zijn voettocht naar de parkeerplaats begon bij gingen Peter en ik naar het wasbord. Het stuk tot aan het wasbord was iets makkelijker dan het stuk wat we reeds gevaren hadden. Af en toe nog wel een flinke versnelling.
